De methodes die ik gebruik hebben hun oorsprong in: traumatherapie, Somatic Experience, systemisch werk, lichaamsgerichte therapie (waaronder haptonomie).
Hieronder bespreek ik deze methodes in het kort.
Traumatherapie
Wat is een trauma?
Trauma is voor veel mensen een beladen woord. Maar trauma’s zijn normaal in het leven en wij zijn toegerust om ervan te herstellen. Je hebt een ingrijpende gebeurtenis meegemaakt waarbij geen adequaat herstel was of kon zijn. De energie is niet afgevloeid en zit vervolgens vast in je lichaam.
Trauma ontstaat als een gebeurtenis te snel is gegaan, te groot is geweest en te overweldigend voor je zenuwstelsel om te verwerken. Wanneer er een dreiging van gevaar is, is het een natuurlijke reactie van het lichaam om te vluchten of te vechten. Als dit niet (voldoende) lukt dan zal de energie die hierbij vrijkomt, niet ontladen worden, maar worden vastgezet in het lichaam. Dit proces kan zich vervolgens als een reactiepatroon herhalen, ook als de heftige ervaring voorbij is. Dit gaat onbewust en wordt gestuurd vanuit ons zenuwstelsel en niet vanuit ons denkende brein.
Ontwikkelingstrauma
Denk bij trauma niet alleen aan geweld of vreselijke ongelukken. Ook valpartijen, ernstige ziektes, het verlies van dierbaren, medische behandelingen en ziekhuisopnames zijn dikwijls traumatischer dan we denken. Ook moeilijke bevallingen kunnen een bron van trauma zijn. Een andere vorm van trauma is een ontwikkelingstrauma.
Een ontwikkelingstrauma ontstaat wanneer er als baby of in je kinderjaren niet is voldaan aan jouw behoeftes, je dingen meemaakt die grote emotionele impact op je hebben of wanneer je als baby of kind te maken krijgt met chronische stress. Ouders spelen hierin een grote rol. Baby’s en kinderen zijn namelijk afhankelijk van volwassenen. Zij voorzien hen in hun behoeften en het in orde brengen van hun emoties en zorgen voor veilige hechting. Wanneer ouders dit niet kunnen, omdat ze niet weten hoe of ze zelf getraumatiseerd zijn, kan je als baby of kind dus (emotionele) schade oplopen en dus een ontwikkelingstrauma. Hierbij gaat het niet alleen om dingen die gebeurd zijn, maar ook om dat wat er juist niet is gebeurd. Veel ouders geven onbedoeld hun eigen psychische wonden door aan hun kinderen. Wat ons als kind geraakt heeft kunnen we ‘helen’ en de emotionele/relationele problemen waar we als volwassenen tegenaan lopen kunnen door traumatherapie opgelost worden.
Somatic Experience (SE)
Bij Somatic Experience (SE) leer je bewust te ervaren waar de spanning in je lichaam zit (bijvoorbeeld ademhaling, hartslag, tintelingen, benauwd gevoel). Je leert deze te ontladen en je klachten verdwijnen geleidelijk.
ik ga je helpen het trauma te integreren. We gaan samen de vaak bevroren spanning, in een veilige omgeving, weer stukje bij beetjes los te laten. Dat doen we bijvoorbeeld door de beweging die je indertijd niet kon maken, alsnog af te maken. Ik leg de focus op de lichamelijke sensaties in het hier en nu. Deze sensaties zijn de taal van jouw lichaam. Bij SE gaat het niet om het verhaal maar om de fysieke reactie. Daarom hoeft de traumatische ervaring niet steeds opnieuw verteld en herbeleefd te worden.
Systemisch werken
Ieder mens is onderdeel van meerdere systemen, zoals familie, vrienden, werk en school. Deze methode is een manier om inzicht te krijgen in jouw eigen plek in een systeem. Welk systeem dan ook. Ik kijk, samen met jou, naar je verhouding met de anderen in dat systeem. Je kunt ervaren waar belemmeringen zitten en waarom je steeds opnieuw vervalt in bepaald gedrag dat je belemmert in je ontwikkeling en groei.
Haptonomie
Letterlijk betekent haptonomie; de leer van het voelen, tasten en aanraken. Via de aanraking kun je weer in contact komen met de gevoelens die in je lichaam opgeslagen zijn. Blokkades kunnen voelbaar worden. Het is een manier van begeleiden bij klachten die te maken hebben met de balans tussen voelen, denken en doen. Als voelen, denken en doen op elkaar aansluiten zijn we immers ‘op ons best’. Je gevoelsbeleving en de gevoelsmatige betekenis van aanraken en voelen – door mensen en tussen mensen – en hoe je omgaat met jezelf en anderen staat centraal. De nadruk ligt op de beleving van je zelf in het hier-en-nu, en op wie je bent in het contact met anderen.
Praktische oefeningen
Vanwege de nabijheid en aanraking kun je niet wegduiken voor wat er daadwerkelijk in je leeft. Door middel van praktische oefeningen gaan we met het besproken doel en/of thema aan de slag. Er wordt gebruik gemaakt van diverse oefenvormen die zijn afgestemd op jouw specifieke situatie. Een voorbeeldoefening is grenzen stellen en voelen. Je staat midden in de ruimte en ik loop langzaam op je af. Jij mag vervolgens voelen wat er in je lichaam gebeurt. Word je blij? En waar voel je dit precies? Of vind je het best spannend? Waar voel je dat het sterkst? Je kunt op elk moment aangeven wanneer je wilt dat ik stop. Door deze oefening maak je contact met je lichaam, ontdek je waar je grenzen liggen en leer je voor jezelf op te komen.